De Europese Commissie overweegt momenteel een voorstel om de bescherming van de grijze wolf onder de Bern-conventie te versoepelen, wat zou kunnen leiden tot een verhoogde afschot van de soort. Deze potentiële beleidsverandering heeft een hevig debat doen oplaaien, aangezien de grijze wolfpopulatie in Europa een aanzienlijke heropleving heeft doorgemaakt, van ongeveer 11.000 in 2012 naar meer dan 20.000 vandaag de dag. De terugkeer van de wolven in Europa is grotendeels te danken aan natuurbeschermingsinspanningen en het beleid van de Europese Unie, na bijna uitsterven in het midden van de 20e eeuw.
De controverse draait om de zorgen van boeren, die stellen dat de huidige maatregelen ter bescherming van vee, zoals elektrische hekken en waakhonden, onvoldoende zijn om wolvenaanvallen te voorkomen. Ondanks schadeloosstellingsregelingen beweren zij dat deze verliezen te zwaar wegen.
Aan de andere kant verzetten milieuactivisten zich krachtig tegen het voorstel en benadrukken ze de cruciale ecologische rol van wolven. Ze stellen dat wolven essentieel zijn voor het behoud van biodiversiteit, door populaties van wilde zwijnen en herten die gewassen en bossen kunnen beschadigen onder controle te houden, en het verspreiden van ziekten te beperken door zieke dieren te vangen. Natuurbeschermers wijzen er ook op dat effectieve niet-dodelijke beschermingsmaatregelen, zoals het gebruik van getrainde herdershonden, effectiever kunnen zijn dan afschot.
Een EU-rapport uit 2023 weerlegt claims van aanzienlijke schade, waarbij wordt opgemerkt dat wolven jaarlijks slechts ongeveer 50.000 van de 68 miljoen schapen en geiten in Europa doden, wat neerkomt op een verwaarloosbare 0,065% van het totale vee. Het rapport merkt ook op dat er de afgelopen 40 jaar geen dodelijke wolvenaanvallen op mensen zijn geweest.
Het voorstel om de wolf van bijlage II (streng beschermd) naar bijlage III (beschermd) van de Bern-conventie te verplaatsen, zou het beschermingsniveau dat ze momenteel hebben, verlagen, wat mogelijk de weg vrijmaakt voor meer afschot. Terwijl de zorgen van boeren over vee verliezen legitiem zijn, benadrukken natuurbeschermers dat de langetermijnvoordelen van het behouden van wolfpopulaties zwaarder wegen dan de kortetermijnuitdagingen die ze voor de landbouw veroorzaken.
Dit debat roept belangrijke vragen op over het vinden van een balans tussen landbouwbelangen en natuurbescherming, en het zal essentieel zijn om een oplossing te vinden die zowel biodiversiteit als het levensonderhoud van boeren beschermt.
