De Double Asteroids Redirect Test (DART) missie van NASA, die twee jaar geleden beroemd neerstortte op de asteroïdmaan Dimorphos, zou een unieke door de mens gemaakte meteorenregen kunnen creëren. Oorspronkelijk was de missie bedoeld om te testen of de mensheid een asteroïde zou kunnen afbuigen, maar ze heeft ook de vorm van Dimorphos veranderd en zou nu kunnen leiden tot een ongebruikelijke hemelgebeurtenis.
Impact van de DART-missie
In september 2022 botste het DART-ruimtevaartuig opzettelijk met Dimorphos om te zien of het zijn koers kon veranderen. Shantanu Naidu van NASA’s Jet Propulsion Laboratory merkte op: “De hele vorm van de asteroïde is veranderd, van een relatief symmetrisch object naar een ‘triaxiale ellipsoïde’ — iets dat meer lijkt op een langwerpige watermeloen.”
Potentiële meteorenregen
Recent onderzoek suggereert dat het puin van de botsing een door de mens gemaakte meteorenregen zou kunnen vormen. Volgens een studie van de Cornell University van augustus zou dit puin uiteindelijk in de komende 10 tot 30 jaar rond de aarde en Mars kunnen gaan cirkelen. Het puin zou tot wel 100 jaar kunnen blijven vallen, waardoor een meteorenregen ontstaat die vanaf de aarde zichtbaar zou kunnen zijn.
Eloy Peña Asensio, een onderzoeker van de Polytechnische Universiteit van Milaan in Italië, legde uit: “Zodra de eerste deeltjes Mars of de aarde bereiken, zouden ze ten minste de komende 100 jaar periodiek en met tussenpozen kunnen blijven aankomen, wat de duur van onze berekeningen is.” Hij voegde eraan toe dat het puin meteoren of vallende sterren zou kunnen produceren wanneer het de atmosfeer van Mars binnendringt.
Veiligheid en zichtbaarheid
Ondanks de opwinding vormt het puin geen significante bedreiging voor de aarde. Verwacht wordt dat de fragmenten klein zullen zijn, variërend van korrels tot de grootte van smartphones. Terwijl sommige deeltjes de aarde zouden kunnen bereiken, zullen andere waarschijnlijk op Mars terechtkomen.
Als aardegebonden puin optreedt, zou dit niet samenvallen met bekende meteorenregens en zou het langzaam bewegend zijn. De piek van deze meteorenregen zou waarschijnlijk in mei zijn en voornamelijk zichtbaar zijn vanuit het zuidelijk halfrond, ogenschijnlijk afkomstig uit de buurt van het Indus-sterrenbeeld.
De DART-missie van NASA toonde niet alleen onze capaciteit om de aarde te verdedigen tegen asteroïden, maar legde ook de basis voor een potentieel nieuw type meteorenregen, waarbij ruimtewetenschap wordt vermengd met intrigerende mogelijkheden voor de toekomst.
