Naarmate de nationale algemene verkiezingen van 2024 dichterbij komen, staan ongeveer 2,5 miljoen moslimstemmers in de VS klaar om een aanzienlijke invloed uit te oefenen op het politieke landschap. Hun sterke aanwezigheid in belangrijke swingstaten plaatst hen als vitale spelers bij het bepalen van de uitkomsten van de presidentsverkiezingen, evenals van de congres- en lokale verkiezingen. Dit rapport verkent de politieke voorkeuren en stemintenties van moslimstemmers in dit cruciale verkiezingsjaar.
Met nog maar twee weken tot de verkiezingsdag werkt de campagne van vice-president Kamala Harris dringend aan het herwinnen van de steun van Arabische en moslimstemmers. Ze hebben gerichte Facebook-advertenties gelanceerd, WhatsApp-kanalen opgezet en informatiefolders verspreid met Harris’ sterkste uitspraken over het conflict in Gaza. In privébijeenkomsten in het hele land—vooral in swingstaten zoals Michigan, Georgia en Pennsylvania—bereiken campagnewerkers stemmers die aarzelen om deel te nemen, overwegen om op derde partijen te stemmen of zelfs nadenken over een stem op voormalig president Donald Trump vanwege het Midden-Oostenbeleid van de Biden-administratie.
De kernboodschap van de campagne is eenvoudig: Harris heeft empathie getoond voor Palestijnen en heeft Israël aangespoord zich aan het internationale recht te houden, terwijl Trump probeert een reisverbod voor mensen uit moslimlanden opnieuw in te voeren en kwetsende taal gebruikt over Palestijnen.
Ondanks de uitdagingen bij het verkrijgen van betrouwbare peilingen over deze demografie, wijzen interviews erop dat Harris moeite heeft om verbinding te maken met Arabische en moslimstemmers, wat alarmbellen doet afgaan voor haar campagne nu de verkiezingsdag nadert.
Michigan is bijzonder cruciaal, met meer dan 300.000 inwoners van Midden-Oosterse of Noord-Afrikaanse afkomst. In 2020 won Biden de staat met een marge van bijna 155.000 stemmen. Echter, stemmers zoals Hussein Dabajeh, een Libanees-Amerikaan uit Dearborn, heroverwegen hun steun. Als een constante Democratische stemmer voelt Dabajeh dat hij dit jaar het ticket niet kan steunen, en zegt: “Zou je liever hebben dat je familie wordt verbannen uit dit land, of dat je familie wordt vermoord door een Israëlische luchtaanval?” Hij is van plan om naar de stembureau te gaan en te pleiten tegen Harris, en van plan om “No Genocide” te schrijven in plaats van voor een van de grote kandidaten te stemmen.
Sinds haar nominatie heeft Harris zich gericht op het herbouwen van de coalitie die Biden in 2020 naar de overwinning hielp. De steun van de Biden-administratie voor Israël te midden van oplopende geweld in Gaza en Libanon heeft echter de traditionele steun voor de Democraten onder Arabische Amerikanen ondermijnd.
Toenemende Onvrede met de Biden-Harris Administratie De onvrede onder moslim-Amerikanen over de buitenlandse politiek van de Biden-Harris administratie groeit, vooral in de context van het voortdurende Israël-Gaza conflict. Belangenorganisaties, waaronder de opkomende “Abandon Harris” beweging, dringen aan op een afwijzing van haar vanwege wat zij beschouwen als een falen om de humanitaire crisis in Gaza adequaat aan te pakken. Deze beweging, die begon in swingstaten zoals Michigan en Minnesota, breidt zich nu uit naar staten zoals Georgia, wat de toenemende belangrijkheid van de moslimstem aangeeft.
Sommige organisaties, zoals de Pakistan American Public Affairs Committee (PAKPAC), zijn zelfs verder gegaan door Trump te steunen voor de verkiezingen van 2024, verwijzend naar zijn bereidheid om in zijn eerste termijn in dialoog te treden met Pakistan en de vermeende verwaarlozing van de relaties tussen de VS en Pakistan door de Biden-administratie.
De Kracht van Swingstaten De cijfers zijn veelzeggend. Staten zoals Michigan, Pennsylvania, Wisconsin en Minnesota waren beslissend in de verkiezingen van 2016, waar Trump met een minimale marge won. In 2020 keerden deze staten terug naar Biden, maar veranderende stemmingen, vooral met betrekking tot internationale aangelegenheden, laten veel moslimstemmers zich genegeerd voelen. Deze onvrede kan moslim-Amerikanen richting derde partijen of zelfs Trump drijven.
De concentratie van moslimpopulaties in stedelijke gebieden van deze swingstaten vergroot hun invloed. Steden zoals Detroit, Milwaukee en Philadelphia herbergen grote moslimgemeenschappen, wat betekent dat zelfs kleine verschuivingen in stemvoorkeuren de electorale uitkomsten kunnen beïnvloeden, wat aanzienlijke uitdagingen voor de Democratische Partij met zich meebrengt.
De Onverwachte Aantrekkingskracht van Trump Ondanks Trumps controversiële “moslimverbod” tijdens zijn presidentschap, groeit zijn aantrekkingskracht bij bepaalde segmenten van de moslimgemeenschap. Veel moslimstemmers richten zich steeds meer op de buitenlandse politiek van de VS, vooral met betrekking tot hun landen van herkomst. Trumps bereidheid om met leiders uit Pakistan in gesprek te gaan, in combinatie met zijn retoriek over vredesovereenkomsten in het Midden-Oosten, weerklinkt bij sommige stemmers.
Bovendien heeft Trumps harde houding tegenover China en zijn inspanningen om economische banden met landen zoals Pakistan te versterken, de aandacht getrokken van degenen die prioriteit geven aan internationale relaties. Daarentegen heeft de Biden-administratie falen in het pleiten voor de vrijlating van politieke gevangenen in Pakistan twijfels doen rijzen over hun betrokkenheid bij democratie en mensenrechten.
Een Verschuiving in Politieke Betrokkenheid Politieke commentatoren benadrukken dat de groeiende invloed van de moslimstemgroep in swingstaten de Amerikaanse verkiezingspolitiek verandert. Zoals Ryan Girdusky opmerkt, heeft het Amerikaanse immigratiebeleid een krachtige kiezersbasis “geïmporteerd” die in staat is om verkiezingen te beïnvloeden. Moslim-Amerikanen zijn niet langer passieve deelnemers; ze zijn georganiseerd, spraakzaam en invloedrijk—een reflectie van de rol die etnische en religieuze stemgroepen spelen in landen zoals India.
Met nog maar 15 dagen tot de verkiezingen moeten beide partijen de cruciale rol erkennen die moslim-Amerikanen kunnen spelen. In nauw bevochten staten kan een verschuiving in de stemmingen van moslims de uitkomst bepalen. De Biden-Harris campagne moet deze kwesties rechtstreeks aanpakken om overwinningen in belangrijke swingstaten te verzekeren, terwijl Trumps outreach en focus op de relaties met Pakistan hem een onverwacht voordeel kunnen bieden bij deze belangrijke kiezersgroep.
